PASOK – Takis S Pappas

November 28, 2021November 28, 2021

Ρέκβιεμ για το ΠΑΣΟΚ

Δημοσιεύτηκε στην Καθημερινή της Κυριακής, 28 Νοεμβρίου 2021

Σκίτσο του Δημήτρη Χαντζόπουλου από το ίδιο φύλλο της Καθημερινής

Από την τελευταία φορά που το ΠΑΣΟΚ κέρδισε εκλογές, το 2009, έχουν περάσει πάνω από δώδεκα χρόνια. Έκτοτε, το κόμμα δοκίμασε πέντε συνεχόμενες ήττες σε εθνικές εκλογές, συνήθως με χαμηλό μονοψήφιο ποσοστό, δύο ήττες σε εκλογές για το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, επίσης με μονοψήφιο ποσοστό, δύο αρχηγούς (πάει για τρίτο), καθώς και τρεις ονομασίες (Ελιά, Δημοκρατική Συμπαράταξη, ΚΙΝΑΛ). Καθώς το ανεμόδαρτο κόμμα βαδίζει προς τις διαδικασίες της επόμενης Κυριακής που θα αναδείξουν τον νέο αρχηγό του, υπάρχουν δύο μεγάλα ερωτήματα που ουδέποτε έχουν τεθεί ανοιχτά: Γιατί κατέρρευσε το ΠΑΣΟΚ κι από τότε παρακμάζει χωρίς σοβαρή ελπίδα ανάκαμψης; Και, μετά από δώδεκα χρόνια σε ρόλους πολιτικού κομπάρσου, πόσο σημαντικό ρόλο θα μπορούσε να παίξει αυτό το κόμμα στο σημερινό πολιτικό σύστημα;

May 3, 2021May 5, 2021

Europe’s party politics transformed

Circa 1990, nearly all major parties in Europe belonged to the liberal type. Fast forward through the decades that followed since to our own day, and this isn’t the case any more. Liberal parties are currently in decline while other party types, such as populist and nativist parties, have emerged strong in several nations across the continent. How did that happen and what are the main consequences of such transformations? This essay and the interactive infographic that accompanies it explain.

The content of this blog has appeared in the form of policy brief published by the European Liberal Forum in May 2021.

stating THE ISSue

For a time, post-war European politics was dominated by the liberal type of party. These broadly liberal parties were who originally envisaged the idea of a united Europe and subsequently carried the torch for the advancement of open society in a progressively integrated Europe under rule of law. Over many decades, Europe’s party systems operated as liberal political cartels in which the major parties competed for power against each other, largely unchallenged by other party types. Fast forward to the present day, and the talk around town is about the decline of the formerly established liberal parties, the proliferation of new populist ones, and, ominously enough, the rise of various other so-called anti-system parties—leading to democratic backsliding and, potentially, the disintegration of the European Union. Which part of this narrative corresponds to empirical reality, and which is just hype and headlines? More to the point: What is the current picture of Europe’s party politics? And what is the outlook for the future at EU level?

February 24, 2020February 26, 2020

Πόσες ιστορικές πρωτιές χωράνε σε 200 χρόνια εθνικής ιστορίας;

Δημοσιεύτηκε στην Καθημερινή της Κυριακής, 23 Φεβρουαρίου 2020, με τίτλο “Ιστορικές πρωτιές σε 200 χρόνια εθνικής ιστορίας”: https://www.kathimerini.gr/1066055/opinion/epikairothta/politikh/istorikes-prwties-se-200-xronia-e8nikhs-istorias

Η επερχόμενη επέτειος για την συμπλήρωση δύο αιώνων από την Επανάσταση του ΄21 αποτελεί θαυμάσια ευκαιρία για την απογραφή των ιστορικών περιστάσεων στις οποίες η χώρα πρωτοπόρησε σε σχέση με τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά έθνη ή και διεθνώς. Όσο κι αν φαίνεται παράδοξο για μια μικρή και όχι πλούσια χώρα σαν την δική μας, η Ελλάδα βρέθηκε συχνά στην πρωτοπορία ιστορικών εξελίξεων παγκόσμιας σημασίας – αν και όχι πάντα με θετικό για την ίδια αποτέλεσμα. Ας δούμε αμέσως, κατά χρονολογική σειρά, μια δεκάδα από τις πιο εντυπωσιακές πρωτιές της χώρας μας κατά τους δύο προηγούμενους αιώνες. Continue reading “Πόσες ιστορικές πρωτιές χωράνε σε 200 χρόνια εθνικής ιστορίας;”

November 7, 2019November 15, 2019

The Specter Haunting Europe: Distinguishing Liberal Democracy’s Challengers

Published in Journal of Democracy 27(4), October 2016 https://www.journalofdemocracy.org/wp-content/uploads/2016/09/Pappas-27-4.pdf

The recent surge of various challenges to democracy in Europe has presented scholars and policy makers with an empirical muddle. European democracy seems to be in jeopardy, and there is no shortage of culprits. In parts of the continent, far-left parties are wielding new influence; in other places, the far right has risen. Nativists thrive on growing xenophobia, and even racist and neo-Nazi forces are lurking.

Amid the worry, it is crucial to be clear about two things. First, not all of democracy’s challengers are the same, despite a promiscuous tendency to label them all as “populists.” Second, their rise is not traceable to a single cause, and hence should not be expected to prompt a single response. Parties and movements that do not belong to the same species should not to be treated as if they do—it will only make the search for causes and solutions harder.[1] We are dealing with a range of political phenomena that have their own distinct sets of causes, normative assumptions, and practical consequences. Continue reading “The Specter Haunting Europe: Distinguishing Liberal Democracy’s Challengers”

November 7, 2019November 15, 2019

WHY GREECE FAILED

Published in Journal of Democracy 24(2), April 2013 https://www.journalofdemocracy.org/articles/why-greece-failed/

On 1 January 1981, Greece became the tenth member of what is now the European Union, well ahead of Spain and Portugal. This was a just reward for a country broadly seen at the time as an unqualified success story. Within just a few years after the 1974 breakdown of a fairly brief dictatorship (the so-called colonels’ regime that began in 1967), Greece had been able to establish—and by all appearances consolidate—a liberal and pluralist system with fully inclusive institutions. The early post-authoritarian governments implemented brave policy reforms while striving for political moderation; they also kept the books in order by combining modest borrowing with fast economic growth. At the same time, society seemed to be vibrant and optimistic, with the country’s imminent EU entry promising new prospects and opportunities. For nearly three decades thereafter, and especially after its 2001 transition into the Eurozone, Greece appeared to be a perfectly democratic and increasingly prosperous European nation.[1] Hardly anyone seriously doubted the country’s continuing success. Continue reading “WHY GREECE FAILED”

November 3, 2019December 5, 2019

Υπάρχει ΠΑΣΟΚ;

Δημοσιεύτηκε στην Καθημερική της Κυριακής, 9 Σεπτεμβρίου 2019

Στα 45 χρόνια του πολιτικού βίου του, το ΠΑΣΟΚ έχει περάσει από τρεις διακριτές φάσεις εξέλιξης. Η πρώτη φάση (1974-1993) ήταν του γνήσιου λαϊκισμού, κάτω από τη χαρισματική και πανίσχυρη ηγεσία του Ανδρέα Παπανδρέου. Η δεύτερη φάση, που περιλαμβάνει την τελευταία διακυβέρνηση του Ανδρέα, καθώς και τις δύο συνεχόμενες κυβερνήσεις Σημίτη (1993-2004), χαρακτηρίστηκε από την –τελικά αποτυχημένη– προσπάθεια μετατροπής του ΠΑΣΟΚ σε ένα, έστω κατ’ επίφασιν, σοσιαλδημοκρατικό κόμμα. Η τρίτη, η οποία ξεκίνησε το 2004 και βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη, συνίσταται στην ατελέσφορη προσπάθεια συνύπαρξης σε ενιαίο κόμμα εξουσίας όλων των διαφορετικών τάσεων που αναπτύχθηκαν στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ κατά τη διάρκεια του πρότερου βίου του.

Continue reading “Υπάρχει ΠΑΣΟΚ;”