The Specter Haunting Europe: Distinguishing Liberal Democracy’s Challengers

Published in Journal of Democracy 27(4), October 2016 https://www.journalofdemocracy.org/wp-content/uploads/2016/09/Pappas-27-4.pdf

The recent surge of various challenges to democracy in Europe has presented scholars and policy makers with an empirical muddle. European democracy seems to be in jeopardy, and there is no shortage of culprits. In parts of the continent, far-left parties are wielding new influence; in other places, the far right has risen. Nativists thrive on growing xenophobia, and even racist and neo-Nazi forces are lurking.

Amid the worry, it is crucial to be clear about two things. First, not all of democracy’s challengers are the same, despite a promiscuous tendency to label them all as “populists.” Second, their rise is not traceable to a single cause, and hence should not be expected to prompt a single response. Parties and movements that do not belong to the same species should not to be treated as if they do—it will only make the search for causes and solutions harder.[1] We are dealing with a range of political phenomena that have their own distinct sets of causes, normative assumptions, and practical consequences. Continue reading “The Specter Haunting Europe: Distinguishing Liberal Democracy’s Challengers”

WHY GREECE FAILED

Published in Journal of Democracy 24(2), April 2013 https://www.journalofdemocracy.org/articles/why-greece-failed/

On 1 January 1981, Greece became the tenth member of what is now the European Union, well ahead of Spain and Portugal. This was a just reward for a country broadly seen at the time as an unqualified success story. Within just a few years after the 1974 breakdown of a fairly brief dictatorship (the so-called colonels’ regime that began in 1967), Greece had been able to establish—and by all appearances consolidate—a liberal and pluralist system with fully inclusive institutions. The early post-authoritarian governments implemented brave policy reforms while striving for political moderation; they also kept the books in order by combining modest borrowing with fast economic growth. At the same time, society seemed to be vibrant and optimistic, with the country’s imminent EU entry promising new prospects and opportunities. For nearly three decades thereafter, and especially after its 2001 transition into the Eurozone, Greece appeared to be a perfectly democratic and increasingly prosperous European nation.[1] Hardly anyone seriously doubted the country’s continuing success. Continue reading “WHY GREECE FAILED”

Με ποιές χώρες μοιάζει η Ελλάδα;

Δημοσιεύτηκε στην Καθημερινή της Κυριακής, 3 Νοεμβρίου 2019

Τα έθνη είναι σαν τους ενήλικους ανθρώπους. Ο λόγος δε που μερικοί ενήλικοι μοιάζουν περισσότερο μεταξύ τους δεν είναι επειδή ζουν στην ίδια γειτονιά ή εργάζονται στο ίδιο επαγγελματικό περιβάλλον. Είναι διότι οι συνθήκες μέσα στις οποίες γεννήθηκαν και μεγάλωσαν υπήρξαν σχετικά κοινές με αποτέλεσμα να διαμορφώσουν παρόμοιους ατομικούς χαρακτήρες. Continue reading “Με ποιές χώρες μοιάζει η Ελλάδα;”

Προς τα πού οδεύει το κομματικό σύστημα;

Δημοσιεύτηκε στην Καθημερινή της Κυριακής, 13 Οκτωβρίου 2019

Eτυμολογικά, στη δική μας όπως και στις περισσότερες ευρωπαϊκές γλώσσες, η λέξη «κόμμα» υποδηλώνει ένα κομμάτι, το μέρος ενός όλου. Συνεπώς, κάθε πολιτικό κόμμα αντιπροσωπεύει και ένα διαφορετικό κοινωνικό υποσύνολο με τα δικά του χαρακτηριστικά, ιδέες, πεποιθήσεις, ανάγκες, συμφέροντα και επιδιώξεις. Αν βάλουμε όλα τα κόμματα μαζί, έχουμε ένα «κομματικό σύστημα». Κάθε χώρα έχει το δικό της κομματικό σύστημα, που εξελίσσεται με τον καιρό και, συχνά, αλλάζει μορφή και είδος. Αυτό συμβαίνει όταν μεταβάλλονται οι δύο βασικοί παράγοντες που καθορίζουν τα κομματικά συστήματα: ο αριθμός των κομμάτων που τα αποτελούν καθώς και κατά πόσον ο εκλογικός ανταγωνισμός τα κάνει να συγκλίνουν προς το κέντρο ή να αποκλίνουν προς τα άκρα.

Continue reading “Προς τα πού οδεύει το κομματικό σύστημα;”

The nation that failed big, and survived

Originally published in eKathimerini, 30 July 2019

Nations fail for a variety of reasons. These include geographical hindrances, harmful cultural inclinations, downward economic spirals, exclusionary institutions, or, indeed, the lack of institutions. Some especially unlucky nations fail for all those reasons at once. Take Greece over the past decade. Continue reading “The nation that failed big, and survived”

Υπάρχει ΠΑΣΟΚ;

Δημοσιεύτηκε στην Καθημερική της Κυριακής, 9 Σεπτεμβρίου 2019 

Στα 45 χρόνια του πολιτικού βίου του, το ΠΑΣΟΚ έχει περάσει από τρεις διακριτές φάσεις εξέλιξης. Η πρώτη φάση (1974-1993) ήταν του γνήσιου λαϊκισμού, κάτω από τη χαρισματική και πανίσχυρη ηγεσία του Ανδρέα Παπανδρέου. Η δεύτερη φάση, που περιλαμβάνει την τελευταία διακυβέρνηση του Ανδρέα, καθώς και τις δύο συνεχόμενες κυβερνήσεις Σημίτη (1993-2004), χαρακτηρίστηκε από την –τελικά αποτυχημένη– προσπάθεια μετατροπής του ΠΑΣΟΚ σε ένα, έστω κατ’ επίφασιν, σοσιαλδημοκρατικό κόμμα. Η τρίτη, η οποία ξεκίνησε το 2004 και βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη, συνίσταται στην ατελέσφορη προσπάθεια συνύπαρξης σε ενιαίο κόμμα εξουσίας όλων των διαφορετικών τάσεων που αναπτύχθηκαν στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ κατά τη διάρκεια του πρότερου βίου του.

Continue reading “Υπάρχει ΠΑΣΟΚ;”

Γιατί έχασε τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ;

Δημοσιεύτηκε στην Καθημερινή της Κυριακής, 11 Αυγούστου 2019

Κατά κανόνα, οι λαϊκιστές κερδίζουν δύσκολα την εξουσία αλλά εξίσου δύσκολα την χάνουν. Συνήθως διατηρούνται σε αυτήν για δεύτερη ή και περισσότερες κυβερνητικές θητείες, όπως ήδη συμβαίνει στην Ουγγαρία (το κόμμα του Ορμπάν έχει κερδίσει τρεις συνεχόμενες εκλογές) ή όπως συνέβη στο παρελθόν στην Ιταλία, καθώς και στην χώρα μας από την δεκαετία του ΄80 και μετά. Οι προσεχείς εκλογές του Οκτωβρίου στην Πολωνία μάλλον πρόκειται να επιβεβαιώσουν τον κανόνα, αφού οι δημοσκοπήσεις προβλέπουν νίκη των λαϊκιστών για δεύτερη συνεχόμενη φορά. Η πρόσφατη λοιπόν ήττα του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Ιουλίου μετά από μία μόνο πλήρη κυβερνητική θητεία αποτελεί εξαίρεση του παραπάνω κανόνα. Πώς εξηγείται; Continue reading “Γιατί έχασε τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ;”

Μπορεί ο Μητσοτάκης να οδηγήσει τη χώρα σε ομαλότητα;

Δημοσιεύτηκε στην Καθημερινή της Κυριακής, 15 Ιουλίου 2019

Πάνε πάνω από δύο χρόνια που, μέσα στην καρδιά της παρατεταμένης κρίσης η οποία μαστίζει τη χώρα μας, δημοσίευσα ένα βιβλίο με τίτλο «Σε τεντωμένο σκοινί: Εθνικές κρίσεις και πολιτικοί ακροβατισμοί από τον Τρικούπη έως τον Τσίπρα» (εκδόσεις Ικαρος) και κύριο στόχο να αναλύσω εάν και κατά πόσον υπάρχουν οι προϋποθέσεις εξόδου από την κρίση και μετάβασης σε πολιτική και κοινωνική ομαλότητα. Η μέθοδος που ακολούθησα ήταν να μελετήσω τις μεγάλες κρίσεις που δοκίμασε η χώρα κατά το παρελθόν και να τις αντιπαραβάλλω με τη σημερινή.

Continue reading “Μπορεί ο Μητσοτάκης να οδηγήσει τη χώρα σε ομαλότητα;”

Follow by Email
Twitter
Visit Us
Follow Me
LinkedIn
Share
Instagram